Merhabalar herkese!
Bugün sömestre tatilin ilk günü ve dün karneler alındı. Bazı çocuklarımız evlerine neşeyle dönerken bazı çocuklarımız buruk ve belki de korkuyla döndüler. Ancak bu nokta da velilere çok önemli birkaç konuyu söylemek istiyorum. Ben de bir anne olarak tabii ki çocuğumu hep başarılı olarak görmek istiyorum. Ancak çocuğumun bazen başarısız olması ona karşı olan hislerimi değiştirmiyor. İnanın çocuğumuzun karnesi istediğimiz gibi olmasa da bunu, onları üzecek şekilde dile getirmemeliyiz. Ebeveyn olmanın en zor kısmı onların fiziksel ihtiyaçlarını karşılamak için çalışmak değildir. En zor kısmı beklentilerimizi onlara hissettirmemek ve onların hatalarını, yanlışlarını düzeltmeye çalışırken bunu, onları üzmeden başarabilmektir. Onları daha iyi olmaları için destek olmaktır.
Herkes avukat, hakim, doktor, mühendis olacak diye bir şey yok. Önemli olan sevdikleri bir mesleklerinin ve işlerinin olmasıdır. Bu durum sadece geçimlerini devam ettirmeleri için gerekli bir zarurettir. Bundan daha da önemli gerçekler vardır. Çocuklarımızı yetiştirirken onların vicdanlı, ahlaklı ve saygılı birer birey olmaları için daha çok gayret etmeliyiz. Önemli olan onların iyi bir mühendis, iyi bir doktor, iyi bir öğretmen olması değildir. Önemli olan onların iyi bir evlat, iyi bir eş ve iyi bir arkadaş olmasıdır.
En önemlisi de iyi bir insan olmasıdır...