Ne kadar güzel bir benzetme değil mi? Ama maalesef günümüzde o kadar çok dış görünüşe önem verir olduk ki gençlerimiz de bu nedenle kafalarının içindekinin yerine dışını güzelleştirmeye odaklaniyorlar. Vaktinin neredeyse tamamını güzelleşmek için harcayan bir genç sizce kitap okumaya, araştırma yapmaya, sosyal sorumluluklara, ailesine ne kadar zaman ayırıyordur? Ya da zaman ayırıyor mudur?
Çocuklarımıza dış görünüşlerinden ziyade terbiyenin, görgünün, yardimseverligin, aklın ve onu DOĞRU kullanmanın daha önemli olduğunu aşılayalım.
Bir öğretmen olarak son zamanlarda yeni nesilde gördüğüm ve en çok üzüldüğüm konu maalesef ki bu...
